Zondagavond 4 april werd op NPO2 een aflevering van ‘De vuilnisman’ uitgezonden, waarin werd ingezoomd op de lozing van afvalwater op de Maas van Chemelot. Er werd duidelijk dat in de recent verleende vergunning door Waterschap Limburg voor de komende 7 jaar voor 630 stoffen vergunning is verleend om te lozen op de Maas, waaronder ook een paar 100 niet-genormeerde stoffen waarvan onbekend is wat de gevolgen voor mens en milieu zijn als deze op ons oppervlaktewater geloosd worden. Zeer zorgelijk!
Vandaag, 29 sept 2019, hebben de regionale media melding gemaakt dat de Integrale Afvalwaterzuiveringsinstallatie, kortweg IAZI, op Chemelot mogelijk in de knel komt voor wat betreft de vergunningverlening in het kader van de Waterwet. Sitech Services B.V. zou namens partijen op Chemelot en dus voor de IAZI bij het Waterschap Limburg pas op 8 juni jongstleden een nieuwe vergunningaanvraag hebben ingediend. Al vanaf begin 2018 zouden diverse belanghebbende partijen met mekaar over deze nieuwe vergunning in gesprek zijn. Ook de Provincie Limburg zou hieraan hebben deelgenomen.
De fractie van GroenLinks heeft kennis genomen van het aftreden van de gedeputeerden Mackus en Koopmans. Wij begrijpen de stap die beiden hebben genomen, bezien in het licht van de ontwikkelingen van de laatste dagen.
En weer lazen wij een artikel in de krant over corruptie in Limburg gerelateerd aan het CDA...om moedeloos van te worden. Wij stelden vandaag de volgende schriftelijke vragen aan GS:
Bekijk hier een interview met Geert Gabriels.
In De Limburger van 18 februari jl. heeft GroenLinks een nogal verontrustend artikel gelezen over het getouwtrek tussen het Waterschap Limburg en de Veiligheidsregio’s enerzijds en de Provincie anderzijds, over de verlaging van de veiligheidsnormen voor dijken langs de Maas. Lees verder over de vragen én de antwoorden van GS.
In een wereld waarin het streven naar economische groei en consumptie de systemen domineert staan de kwetsbare natuurlijke waarden steeds verder onder druk. De Biodiversiteit neemt sterk af en steeds minder mensen komen echt in aanraking met de natuur, met bodem, water, atmosfeer en flora en fauna. Vervreemding ligt op de loer. Opgeruimde, onderhoudsvrije, maakbare, stenigheid domineert soms tuinen, bedrijventerreinen en herinrichtingsprojecten terwijl we gezamenlijk wéten dat groene, spontane rommelige gebieden véél meer divers leven bevatten.
In Nederland zijn dassen en dassenburchten wettelijk beschermd. De provincie moet erop toezien dat de wetgeving wordt nageleefd en eventuele ontheffingen (en daarmee dus afwijkt van een wettelijk verbod) beoordelen.