GroenLinks Limburg en Zeeland hebben vragen ingediend over het besluit van de provincie Noord-Brabant om uit de landelijke klankbordgroep schalie- en steenkoolgasonderzoek te stappen. Noord-Brabant nam mede namens Limburg en Zeeland deel aan dit overleg, omdat in de drie provincies aanvragen zijn ingediend voor het uitvoeren van proefboringen. GroenLinks wil dat de geheime uitkomsten van een onderzoek naar de mogelijke risico's en gevolgen van schalie- en steenkoolgaswinning openbaar worden gemaakt.
Het onderzoek naar de mogelijke risico's en gevolgen van de winning van schaliegas en steenkoolgas wordt momenteel uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Economische Zaken en is bijna afgerond. De leden van de klankbordgroep kregen eind vorige week te horen dat het concept-eindrapport uitsluitend ter beschikking zou worden gesteld als hiervoor een geheimhoudingsverklaring zou worden getekend. Hier gaat de provincie Noord-Brabant niet mee akkoord, omdat ze vindt dat het debat in de openbaarheid moet worden gevoerd. Door de geheimhouding kan de klankbordgroep niet inhoudelijk kan meepraten over de eindrapportage van het onderzoek naar de mogelijke risico's en gevolgen van de winning van schaliegas en steenkoolgas in Nederland, omdat verantwoordelijk minister Kamp geheimhouding heeft opgelegd. Zeeland en Limburg staan achter het besluit van Noord-Brabant om er uit te stappen.
"We zijn verbaasd over het bestaan van de klankbordgroep, zonder dat Provinciale Staten hierover zijn geïnformeerd. Het College van GS heeft dus wel wat uit te leggen", aldus Statenlid Carla Brugman namens GroenLinks. "We vinden het echter onbestaanbaar dat het debat over de uitkomsten van het onderzoek naar de gevaren van schaliegaswinning niet in het openbaar kunnen worden gevoerd. Limburg moet zich samen met Zeeland en Noord-Brabant ervoor inzetten dat de uitkomsten alsnog openbaar zullen worden gemaakt."
Schaliegas is aardgas dat wordt gewonnen uit schalie. Om dit gesteente te bereiken, worden boringen gezet die, wanneer eenmaal de steenlaag is bereikt, horizontaal worden voortgezet. Aangezien boringen niet voldoende zijn om het gas te doen vrijkomen, dient de boorput te worden gestimuleerd. Dit gebeurt middels een techniek die hydraulisch fractureren, fraccen of (Engels) "fracking" genoemd wordt. Hierbij worden onder hoge druk grote hoeveelheden water, zand en chemicaliën ingespoten. Door de grote druk breekt het gesteente. De ontstane scheurtjes worden open gehouden door het ingespoten zand. Deze mix van water en chemicaliën wordt dan weer opgepompt. Dit zogenaamd "produced water" neemt zware metalen en van nature radioactieve elementen uit de ondergrond op. Dit moet als chemisch afval worden verwerkt. Een gedeelte van de gebruikte chemicaliën en vloeistoffen blijft echter in het gesteente achter.
Mogelijk kan de winning van schaliegas leiden tot aardbevingen als gevolg van bodemdaling. De winning van schaliegas is verder omstreden omdat tijdens het winningsproces methaan vrijkomt, hoewel onduidelijk is hoeveel. Methaan is een broeikasgas dat 25 maal zo effectief is als koolstofdioxide, maar met een veel kortere levensduur in de atmosfeer. Inmiddels is ook gebleken dat er tijdens transport methaanlekkage optreedt bij verbuizingen en dergelijke. De manier van het onttrekken van gas aan vast gesteente bij schaliegaswinning is omstreden. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de manier van winning en de daarbij gebruikte chemicaliën gevolgen kunnen hebben voor het milieu. Vitens waarschuwt voor de mogelijke gevolgen voor de drinkwatervoorziening.