Jaarlijks zijn in Limburg zo'n 4.600 kinderen betrokken bij een scheiding van hun ouders. Naar schatting 10% van hen lopen daarbij een trauma op. De samenleving onderschat de omvang en de ernst van de problemen van kinderen die betrokken zijn bij problematische echtscheidingen. Uit onderzoeken blijkt dat jongeren die betrokken zijn bij scheidingen meer problemen hebben met algemeen welbevinden, riskante gewoontes, delinquent gedrag en depressieve gevoelens. Daarnaast duren de negatieve gevolgen voort, ook al vond de scheiding langer geleden plaats. Het is niet ongebruikelijk dat de problematiek aan volgende generaties doorgegeven wordt.
Op het gebied van de nazorg zijn in de afgelopen jaren heel wat initiatieven ontstaan, verspreid over de hele provincie Limburg. Het zijn allemaal op zich staande initiatieven, die bij de gratie van instellingen en de inzet van mensen, lokaal goed werk leveren. Een aantal zijn weer opgeheven bij gebrek aan geld. Het ontbreekt echter aan verbinding en samenhang, en het aanbod is niet dekkend.
Er is op dit moment geen specifiek gelabeld geld voor begeleide omgang van kinderen en hun ouders. Provincies en jeugdzorgaanbieders maken afspraken over de te leveren zorg in soort en omvang. Begeleide omgang maakt daar op dit moment geen deel van uit. Als jeugdigen ten gevolge van een scheiding van hun ouders zoveel problemen hebben dat ze een indicatie jeugdzorg krijgen, dan vindt financiering van die hulp vanuit de provinciale jeugdzorg plaats, maar hiervan wordt relatief gezien weinig gebruik gemaakt. Bovendien gaat het altijd ten koste van het bestaande jeugdzorgbudget.
GroenLinks vindt dat hierin verandering moet komen en heeft daarom een initiatiefvoorstel ingediend. Op 15 maart 2013 wordt het behandeld in de Commissie Cultuur, Welzijn en Leefbaarheid, en op 28 maart 2013 in Provinciale Staten van Limburg.
Lees hier het initiatiefvoorstel en het bijbehorende beleidskader.